شعری از محمد لالوی

چه رفتن ها که می ارزد به بودن های پوشالی

چه آغوشی ؟ چه امیدی به این احساس پوشالی

کبوتر با کبوتر مانده اما از سر اجبار

در این دنیای تو در تو تو دیگر از چه مینالی

یکی را دوستش داری که او دنبال غیر از توست

کجای دیدی جهانی را به این شوریده احوالی؟

کلاغ آخر قصه هنوزم مانده در راهست

برای آخری زیبا دگر پیدا چه تمثالی؟

بمان تنها که تنهایی به این تن ها شرف دارد

چه رفتن ها که می ارزد به بدون های پوشالی